Kultura komarowska

Orientacyjny zasięg kultury komarowskiej (obszar na południe od trzcinieckiej)

Kultura komarowskakultura archeologiczna epoki brązu i wczesnego okresu halsztackiego (1000–800 lat p.n.e.). Nazwa kultury pochodzi od eponimicznego stanowiska Komarów na Ukrainie[1][2][3].

Kultura komarowska wykształciła się na wcześniejszej kultury ceramiki sznurowej na obszarach Podola, Podkarpacia oraz południowej części Wołynia. Sąsiadowała od zachodu z grupami kultury łużyckiej a od południa z kulturą Noua[2][1].

Obok kultury trzcinieckiej, wschodniotrzcinieckiej oraz kultury sośnickiej uważana jest za zespół kultur epoki brązu jaki ukształtował się na obszarze od środkowego dorzecza Warty po środkowe dorzecze Dniepru[3].

  1. a b Tadeusz Sulimirski. Kurhany komarowskie. Stanisławów, 1939.
  2. a b Igor K. Smiesznikow. Kultura komarowska w: Archeologia Polski v. 12. str. 39–107, 1967
  3. a b Witold Hensel. Prahistoria ziem polskich t. III, 1978. Wydawnictwo PAN; t. IV, 1979.

Developed by StudentB